نام تجاری گیاه:
Sour cherry
نام علمی گیاه:
Prunus cerasus
تاریخچه:
آلبالو با نام علمی Prunus cerasus گونه ای از جنس Prunus و متعلق به خانواده ی گلسرخیان است. این گیاه، بومی کوه های قفقاز است و احتمال دارد بذر آن را پرندگان به دیگر نقاط دنیا از جمله اروپا برده باشند. برخی هم اعتقاد دارند، آلبالو بومی مناطقی در شرق اروپا است. پایه های بذری نوع گیزلا و مازارد جنس Prunus به طور گسترده در سراسر اروپا و شمال آمریکا گسترده شده اند. قرن هاست که مردم این میوه را مصرف می کنند. احتمال داده اند، نخستین بار یونانیان کشت و پرورش درختان آلبالو را انجام داده باشند. آنها، درختان آلبالو را در امتداد جاده ها می کاشتند و از چوب و میوه ی این درخت استفاده می کردند.
آلبالو بسیار محبوب ایرانیان بود و نخستین بار رومی ها این میوه را مدتی پیش از قرن نخست میلادی به انگلیس وارد کردند. در قرن شانزدهم میلادی، هنری هشتم، کشت آلبالو را در انگلستان متداول کرد. نخستین بار بذر درخت آلبالو را مهاجران انگلیسی در ۱۶۲۹میلادی، به آمریکا وارد کردند. پس از آن فرانسوی ها هسته های آلبالو را از نرماندی(منطقه ای در شمال غرب فرانسه) با خود به آمریکا آوردند و در امتداد رودخانه ی سن لوران کاشتند. درختان آلبالو بخش بزرگی از باغ های مهاجران فرانسوی در شهرهایی مثل دیترویت و وینسنس را به خود اختصاص می داد.
خواص
۱- بهبود عملکرد قلب و عروق
پژوهش ها نشان می دهد که کوئرستین آلبالو با از بین بردن رادیکال های آزاد مانع از آسیب اکسیداتیو و اکسیده شدن لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) می شود. اکسید شدن لیپوپروتئین با چگالی کم، سبب تشکیل پلاک در شریان ها و در نهایت منجر به ایجاد بیماری های قلبی و سکته می شود. مطالعه ی منتشر شده در مجله ی آمریکایی فیزیولوژی در سال ۲۰۰۶ نشان می دهد که مصرف ۱۰ میلی گرم بر کیلوگرم و ۳۰ میلی گرم بر کیلوگرم عصاره ی آلبالو به طور چشمگیری، عملکرد قلب(از جمله جریان خون و فشار خون) در موش های صحرایی را بهبود می دهد.
براساس پژوهش دیگری، که سال ۱۳۸۵ در مجله ی دیابت و متابولیسم ایران منتشر شد، تأثیر مصرف آلبالو، بر کاهش برخی عوامل خطرساز بیماری های قلبی عروقی در ۱۶ زن مبتلا به دیابت نوع ۲، بررسی شد. این افراد به مدت ۶ هفته کنستانتره ی آب آلبالو مصرف کردند. وزن بدن، چربی های خون و سطح فشارخون سیستولیک و دیاستولیک در شروع و پایان مطالعه اندازه گیری شد. یافته های این مطالعه نشان داد که در پایان آزمایش مقادیر وزن، کلسترول تام، کلسترول LDL و فشار خون سیستولیک و دیاستولیک بطور معنیداری کاهش یافتند. نتایج این مطالعه نشان میدهد که مصرف آب آلبالو، به بهبود عوامل خطر بیماریهای قلبی عروقی در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ کمک میکند.
۲- کاهش التهاب مفاصل
پژوهشی منتشر شده در مجله ی Science Daily در سال ۱۹۹۹ نشان می دهد که آنتوسیانین و کوئرستین آلبالو همانند ایبوپروفن و سایر داروهای ضد التهابی از ترشح آنزیم های التهابی سیکلواکسیژناز ۱ و ۲ جلوگیری می کنند.
پژوهش دیگری نشان می دهد که آنتی اکسیدان های آلبالو با کاهش سطح اکسیدنیتریک به درمان التهاب در مفاصل کمک می کنند. در دانشگاه بوستون، پژوهشی برای بررسیِ اثر آلبالو بر بیماری نقرس روی ۶۳۳ فرد در یک سال انجام شد. نتایج مطالعات نشان داد، مصرف آلبالو در یک دوره ی۲ روزه، خطر ابتلا به این بیماری را ۳۵ درصد کاهش می دهد. همچنین زمانی که آلبالو با داروی آلوپورینول(دارویی برای درمان نقرس) ترکیب شد، خطر ابتلا به این بیماری را تا ۷۵ درصد کاهش داد. آنتی اکسیدان های آلبالو میزان پروتئین C در جریان خون را کاهش می دهند و به این ترتیب به درمان التهاب در بدن کمک می کنند. پروتئین C در کبد سنتز شده و در مواقع بروز التهاب و روماتیسم، در خون افزایش می یابد.
۳- تنظیم قند خون
پژوهشی در دانشگاه میشیگان نشان می دهد که آنتوسیانین های آلبالو تولید انسولین را تا میزان ۵۰ درصد افزایش می دهند. پژوهش دیگری به منظور بررسی اثر آنتوسیانین های آلبالو در کنترل قند خون در نمونه های دیابتی انجام شد. در این مطالعه، اثر مصرف خوراکی آب آلبالو بر سطح شاخص های قندخونِ زنان مبتلا به دیابت نوع ۲، بررسی شد. در این مطالعه ۱۷ بیمار دیابتی نوع ۲ به مدت ۶ هفته روزانه ۲۴۰ گرم آب آلبالوی طبیعی مصرف کردند. در پایان این مطالعه قند و فشار سیستولیک و دیاستولیک خون کاهش یافت. نتایج این بررسی نشان می دهد که مصرف آب آلبالو قندخون را کاهش می دهد، بنابراین به بیماران دیابتی نوع ۲ مصرف این میوه، توصیه می شود.
۴- بهبود کیفیت خواب
مصرف آب آلبالو پیش از خواب، زمان کلی خواب و کیفیت آن را افزایش می دهد. ملاتونین آلبالو ساعت زیستی بدن و چرخه ی خواب و بیداری را تنظیم می کند. در پژوهشی، آثار خواب آور آلبالو بر بدن انسان مطالعه شد. نتایج این بررسی نشان داد که مصرف آب آلبالو در صبح و شب به بهبود کیفیت خواب کمک می کند. پژوهشگران دانشگاه پنسیلوانیا و روچستر عادات خواب در ۱۵ فرد بزرگسال را بررسی کردند که به مدت ۲ هفته روزی ۲ بار آب آلبالو مصرف می کردند. نتایج نشان داد که مصرف آلبالو به طرز چشمگیری به درمان بی خوابی و افزایش کیفیت خواب کمک می کند.
در یک مطالعه ی تصادفی دوسوکور، تأثیر مصرف آلبالو بر کیفیت خواب، آزمایش شد. در این پژوهش ۲۰ فرد داوطلب به مدت ۷ روز، آب آلبالو مصرف کردند. نمونه های ادرار این افراد جمع آوری و مقدار سولفاتوکسی ملاتونین(متابولیت عمده ی ملاتونین) بررسی شد. نتایج نشان داد، مصرف آلبالو، محتوای کل ملاتونین(هورمون تنظیم خواب و بیداری) را به طور چشمگیری افزایش می دهد و در نتیجه باعث افزایش زمان و بهبود کیفیت خواب می شود.
۵- تنظیم فشار خون
در پژوهشی (منتشر شده در مجله ی آمریکایی تغذیه ی بالینی) تأثیر مصرف کنستانتره ی آب آلبالو، بر ۱۵ فرد با فشارخون بالا بررسی شد. فشار خون این افراد حداقل ۱۳۰/۹۰ میلی متر جیوه بود. مصرف ۶۰ میلی لیتر (۱/۴ فنجان) کنستانتره ی آلبالو، پس از ۳ ساعت، فشار خونِ این افراد را تا ۷ درصد، کاهش داد. پیش از این هم تحقیقات نشان داده بود که کاهش فشار در افراد مبتلا به پرفشاری خون، خطر ابتلا به بیماری های قلبی ـ عروقی و سکته را به ترتیب ۲۳ و ۳۸ درصد کاهش می دهد.
۶-ضد سرطان
پژوهش ها نشان می دهد، ترکیبات پریلیل الکل، لیمونن و اسید الاژیک آلبالو، از بدن در برابر سرطان های سینه، ریه، کبد، پوست و روده ی بزرگ محافظت می کنند. یافته های حاصل از پژوهش منتشر شده در نشریه ی Cancer Letters (سال ۲۰۰۳ )نشان می دهد، آنتوسیانین های آلبالو، رشد تومور روده در موش را مهار می کند. این ترکیبات رشد سلول های سرطانی در برخی از انواع سرطان های روده ی انسان را هم در شرایط آزمایشگاهی مهار می کند. بر همین مبنا، مصرف آلبالو، از خطر ابتلا به سرطان ها به خصوص سرطان روده می کاهد.
۷- افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی
پژوهشی بالینی در دانشگاه میشیگان برای نخستین بار خاصیت آنتی اکسیدانی آلبالو را در بدن انسان آزمایش کرد. در این آزمایش ۱۲ فرد بین ۱۸ تا ۲۵ سال به طور تصادفی، یک و نیم فنجان تا سه فنجان آلبالو مصرف کردند. پس از مصرف، خون و ادرار داوطلبان آزمایش شد. نتایج نشان داد که ۱۲ ساعت پس از مصرف آلبالو فعالیت های آنتی اکسیدانی در بدن این داوطلبان افزایش یافت. پژوهشی منتشر شده در مجله ی تغذیه (سال۲۰۰۲ ) هم نشان می دهد که آنتی اکسیدان های میوه ی آلبالو نقش مهمی در تقویت سیستم ایمنی بدن دارند.
مواد مؤثر
کورستین، کامفرول، ملاتونین، اسید گالیک، آنتوسیانین ( سیانیدین، سیانیدین-۳-گلوکوزید).
دانستنی ها
- نام انگلیسی میوه ی آلبالو (Cherry)، از نام شهری در ترکیه به نام کراسوس (Cerasus) گرفته شده است.
- پیش از جنگ جهانی دوم بیش از پنجاه رقم آلبالو، در انگلستان کشت می شد.
- فرانسه، یوگسلاوی و آلمان مناطق عمده ی کشت آلبالو هستند.
- درختان آلبالو در ۲۷ کشور در سراسر جهان، در مساحتی به وسعت ۶۱۳ هزار هکتار کشت و پرورش می شوند.
- رومیان در هنگام پیروزی و جشن این میوه را روی میز پذیرایی خود قرار می دادند.
حد مجاز مصرف
تاکنون، اطلاعات علمی کافی برای تعیین محدوده ی دوز مصرفی آلبالو وجود ندارد. به یاد داشته باشید که محصولات طبیعی لزوما ایمن نیستند. پیش از مصرف هر محصول به برچسب بسته بندی آن توجه کنید و در صورت داشتن بیماری یا عارضه ای خاص، با پزشک خود مشورت کنید.
بهترین زمان مصرف
بهترین زمان مصرف آب آلبالو، براساس نظر پژوهشگران دانشگاه پنسیلوانیا و روچستر، روزانه، دونوبت، صبح و شب و بهترین زمانِ مصرف چای آلبالو ۲ ساعت پیش یا پس از غذا.
عوارض جانبی
عارضه ی جانبی خاصی برای آلبالو گزارش نشده است.
تداخل های دارویی احتمالی
تاکنون اطلاعاتی درباره ی تداخل دارویی با آلبالو، به دست نیامده است.
کاربرد در طب قدیم
طبیعت آلبالو سرد و خشک است. از این گیاه به طور سنتی، در درمان بیماری های سنگ کلیه و مثانه و التیام زخم های مجاری ادرار استفاده می شود. آلبالو، مسکّن تشنگی است و شربتِ آن بهترین دارو برای عطش زیاد است. هسته ی آلبالو ، ضد اسهال و قابض و ضد فشار خون است . آلبالو، صفرا بر، ضد حالت تهوع و ضد سنگ کلیه است. شربت آلبالو براى کاهش تب مفید است.
محصولات مرتبط با آلبالو
-
چای آلبالوی نیوشا