دارچین

۱- تقویت کننده ی سیستم ایمنی بدن

پژوهش ها نشان می دهد که دارچین غنی از پلی فنول و پروآنتوسیانیدین است. خواص ضد باکتریایی و ضد ویروسی عصاره ی دارچین به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می کند. در پژوهشی تأثیر عصاره ی دارچین روی موش های آزمایشگاهی بررسی شد. عصاره ی دارچین در دوزهای ۱۰میلی گرم بر کیلوگرم و ۱۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم مصرف شد. نتایج نشان داد که دوز ۱۰ میلی گرم بر کیلوگرم فقط باعث افزایش سطح سرم ایمنوگلبولین شد در حالی که دوز ۱۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم مرگ و میر پاستورلا مالتوسیدا (باکتری گرم منفی) را به میزان ۱۷ درصد کاست. این نتایج همچنین باعث افزایش ضریب بیگانه خواری، چسبندگی نوتروفیل، سطح سرم ایمونوگلوبولین و ارزش تیتر آنتی بادی شد.

۲- ضد التهاب و تسکین دردهای عضلانی

پژوهش ها نشان می دهد که خاصیت ضد التهابی دارچین به دلیل وجود ترکیب سینامالدئید آن است. سینامالدئید فعالیت فاکتور KB در سلول های ایمنی را مهار می کند. پژوهش ها نشان می دهد که ترکیبات سینام آلدهید، اوژنول و ترکیبات ترپنی دارچین مسکن و آرام بخش است. اوژنـول، متابولیسم آراشیدونیک اسید و آزادسـازی هیستامین و در نتیجه التهاب را مهار می کند. ترکیبات ترپنی هم مهارکننده ی متابولیسم اسید آراشیدونیک و آنزیم نیتریک اکساید هستند. در نتیجه، دارچین و ترکیبـات آن می توانند روی سیـستم اعـصاب مرکزی اثر گذاشته و سبب کاهش درد شوند. تحقیقات نشان می دهد که اوژنولِ دارچین خاصیت مهار کنندگی آنزیم نیتریک اکـساید سنتتاز را دارد و از طریق رها سازیNO  که یک میانجی شناخته شده ی درد است، موجب مهار دردهای حاد و مزمن می شود. در تحقیقات ثابت شده است که اوژنول اثر ضد درد دارد. بر مبنای تحقیقاتی دیگر، اوژنول سبب مهار ورود کلسیم بـه داخل سـلول می گردد و از این راه باعث مهار رهاسازی نوروترانسمیترهای دخیل در انتقال پیام درد از پایانه ی فیبرهای آوران درد در شاخ خلفی نخاع می‏ شود. پژوهشها روی لینالول از ترکیبات منوترپنی دارچین، نـشان می دهد کـه ایـن ترکیـب بـا اثـر روی رسپتورهای اوپیوئیدی، اثـر ضـد درد ایجاد می کند. همچنین لینالول با باز کردن کانالهای پتاسیمی سبب ایجاد پتانسیل مهاری در نورون های سیستم عصبی مرکزی می شود.

۳- تنظیم قند خون

پژوهش ها نشان می دهد که دارچین آنزیم های گوارشی متعددی مانند آلفا گلوکوزیداز، سوکراز و آمیلاز پانکراس را مهار می کند. دارچین، از طریق مهار این آنزیم ها، ورود گلوکز به جریان خون را کاهش داده و از ترشح بیش از حد انسولین جلوگیری می کند. ترکیب متیل هیدروکسی چالکون پلیمر (MHCP) اثرات ضد دیابتی دارد و با تقلید از عمل انسولین بر سلول های چربی عمل می کند. اثر دارچین بر جذب گلوکز و گلیکوژن وابسته به دوز مصرفی است. مطالعات انسانی نشان می دهد پس از مصرف دارچین سطح قند خون کاهش می یابد که گاه بر متابولیسم چربی ها هم تأثیرگذار است. در سال ۲۰۰۶ پژوهشی در نشریه ی مراقبت دیابت منتشر شد. برپایه ی این پژوهش، مصرف دوزهای مختلف دارچین (۱، ۳ و ۶ گرم) در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ به مدت ۴۰ روز باعث بهبود سطح قند خون ناشتا و همچنین چربی خون در این افراد شد. پژوهش دیگری توسط لو و همکاران در سال ۲۰۱۲ انجام شد. در این تحقیق به ۶۶ فرد مبتلا به دیابت نوع ۲، ۱۲۰ میلی گرم و یا ۳۶۰ میلی گرم عصاره ی دارچین همراه با سولفونیل اوره(داروی خوراکی دیابت) به مدت ۳ ماه داده شد. نتایج نشان داد که سطح HbA1c و قند خون در گر.هی که دارچین دریافت کردند به طور چشمگیری کاهش یافت. یافته های تحقیقاتی حاکی از آن است که مصرف دارچین در کنترل قند خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ موثر است. براساس یافته های منتشر شده در مجله ی تحقیقات بالینی، مصرف دارچین تا ۶ گرم در روز گلوکز سرم، تری گلیسیرید، کلسترول LDL و کلسترول کل را در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ کاهش می دهد.

 ۴- افزایش میل جنسی

در پژوهشی اثر عصاره ی دارچین بر ساختار بافت بیضه و تعداد سلول های جنسی در موش های کوچک آزمایشگاهی بررسی شد. عصاره ی هیدروالکلی دارچین در دوزهای مختلف (۵۰ ،۱۰۰، ۲۰۰ و ۴۰۰ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در مدت ۴۸ ساعت) تهیه و به روش درون صفاقی به مدت ۲۰ روز به گروه های تیمار تزریق شد. نتایج نشان داد که میزان اسپرماتوسیت‌های اولیه و اسپرماتوزوئیدها در دوزهای ۱۰۰، ۲۰۰ و ۴۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم نسبت به گروه شاهد تفاوت معنی‌داری داشت. همچنین غلظت هورمون های LH و FSH با افزایش دوز تزریقی افزایش یافت و بیشترین افزایش در دوزهای ۲۰۰ و ۴۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم بود. یافته‌های این مطالعه نشان‌دهنده ی تأثیر مثبت عصاره ی دارچین بر سیستم تولید ‌مثل جنس نر، به دلیل افزایش معنی‌دار در تعداد سلولهای جنسی است. در بخش زیست شناسی دانشگاه بغداد پژوهش دیگری انجام شد و تأثیر دارچین بر باروری موش های نر به آزمایش گذاشته شد. نتایج این مطالعه نشان داد که مصرف ۰/۱ میلی لیتر عصاره ی آبی دارچین به مدت ۳۰ روز، بر تحرک و غلظت اسپرم ها به میزان چشمگیری می افزاید. به طوری که بر غلظت آن، از  (ml/۱۰۶X۱ .۲) در گروه شاهد به (ml/۱۰۶X۴ .۳) در موش های تیمار شده افزوده شد. همچنین درصد اسپرم های زنده از ۸۹/۲ درصد در گروه های شاهد به ۹۲/۸ درصد در موش های نر تیمار شده افزایش یافت. برپایه ی نتایج این مطالعه، مصرف روزانه ی عصاره ی آبی دارچین به مدت ۳۰ روز باعث بهبود کیفیت اسپرم ها و بهبود عملکرد تولید مثل در موش ها می شود.

۵- تنظیم فشار خون

پژوهشی، منتشر شده در مجله ی آمریکایی تغذیه در سال ۲۰۰۶ ، نشان می دهد، دارچین به کاهش فشار خون سیستولیک و دیاستولیک، به خصوص در افراد مبتلا به دیابت کمک می کند. برمبنای این پژوهش، مصرف روزانه نصف قاشق چای خوری دارچین به کاهش سطح فشار خون کمک می کند. در یک کارآزمایی بالینی بر روی ۵۸ فرد مبتلا به دیابت نوع ۲ نشان داده شد که مصرف روزانه ۲ گرم دارچین فشار خون و قند خون را کاهش می دهد. مطالعه ی دیگری در سال ۲۰۰۶ مشخص کرد که دارچین فشار خونِ موش های مبتلا به فشار خون بالا را کاهش می دهد. پژوهشی بالینی در دانشگاه تورنتو بین سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۲ نشان می دهد که مصرف کوتاه مدت دارچین فشارخون سیستولیک را تا ۵ میلی متر جیوه و فشار خون دیاستولیک را به طور متوسط تا ۲/۶ میلی متر جیوه کاهش می دهد. در پژوهشی دیگر، مصرف روزانه ۱۲۰۰ میلی گرم دارچین در ۵۹ فرد مبتلا به دیابت نوع ۲، پس از ۱۲ هفته فشار خون سیستولیک را تا ۳/۴ میلیمتر جیوه کاهش داد.

۶- ضد سرطان

پژوهشی نشان می دهد که سینامالدئید دارچین خاصیت ضد سرطانی دارد. براساس نتایج این پژوهش، دوزهای مختلف دارچین می توانند رشد سلول های سرطان دهانه رحم را تغییر دهند. آنتی اکسیدان های دارچین از بدن در برابر آسیب DNA، جهش سلولی و رشد تومورهای سرطانی محافظت می کنند. برپایه ی نتایج این پژوهش ها، دارچین سلول های سرطانی را به خود تخریبی یا مرگ سلولی هم تشویق می کند.